دوازدهم تیر سال 1367 روی باند 12 چپ فرودگاه بین اللملی بندرعباس هواپیمایی خود نمایی می کرد که از پشت شیشه های مات آن چشمانی به شفافی آب های خلیج فارس به کالبد حقوق بشر غرب می نگریست......

واقعیت چه بود؟ این که اف چهاردهی که در داستان ما هیچ نقشی نداشت پس از پرپر شدن، در آب به یک ایرباس تبدیل شد؟. یا شاید که نه اگر ((بهتر!!!)) از طریق دیدبان و دوربین های ناوهای غربی نگاه کنیم فقط اف چهارده را بیابیم که اگر ساقطش نمی کردند خطری برای تمامی کشتی نشینان بود پس چه خوب که آن را سال ها پیش ساقط کردند و چه خوب بود و است که همیشه از طریق دوربین های ناوهای غربی به اطراف بنگریم نه با چشمانی به شفافی چشمان آن کودکی که فقط هشت دقیقه از اولین پروازش زندگیش می گذشت اما چه طور شد که همان کودک سال هاست به مقصد نرسیده است؟

در سوم جولای 1988 ناو یواس اس وینسنس متعلق به ناوگان جنگی ایالات متحده در یک اقدام وحشیانه هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار می گیرد و با شلیک دو موشک پیاپی آن را بر فراز خلیج فارس و در داخل حریم آبی ایران سرنگون و تمامی 290 مسافر و خدمه آن را به کام مرگ می برد. اقدامی که به موجب آن فرمانده ناو وینسنس از سوی رئیس جمهور وقت امریکا مدال لیاقت دریافت کرد.!!

حادثه ای که در نهایت شورای امنیت با بیانیه ای جانبدارانه به آن پایان داد همچنان ابهامات زیادی دارد...

1. امریکایی ها می گوید که ناو وینسنس به اشتباه هواپیمای مورد نظر را یک هواپیمای جنگنده تشخیص داده و برای دفاع از خود به سوی آن شلیک نمود اما این درحالی است که کاپیتان دیوید کارلسون، فرماندهٔ ناو سایدز امریکا که در زمان حادثه در نزدیکی ناو وینسنس قرار داشت. اقدام ویل راجرز را به شدت محکوم می کند. او علاوه بر محکوم کردن این جنایت، ویل راجرز را مسئول درگیری های قبلی ناو وینسنس می داند و به صراحت از تجاوز این ناو به حریم ناوچه ایرانی در درگیری پیشین سخن می گوید.

2. ادعاهای دولت آمریکا حاکی از این است که در زمان حادثه راجرز، فرمانده ناو وینسنس هفت بار بر روی فرکانس هایی که عمدتا برای برقراری ارتباط با پروازهای نظامی است به هواپیمای ایرانی هشدار داده است و سیستم رادار ماهیت هواپیما را به درستی تایین نمی کرد اما چیزی که در این میان روشن است بیانگر این است که حتی اگر هواپیمای مورد نظر جنگنده هم بوده باشد سرعت آن بسیار کمتر از چیزی بوده که برای حمله مناسب باشد و از طرفی هواپیمای موردنظر کاملا در حریم هوایی ایران قرار داشت پس اگر هواپیمای مورد نظر جنگنده هم بود باز در این صورت هم ناو امریکایی حق هیچ گونه تعرضی به آن را نداشت.

3. در زمان دفاع مقدس و در پایگاه هوایی بندر عباس جنگنده های F14 تنها مجهز به موشک های هوا به هوا بودند و مسئولیت پشتیبانی از ناوچه ها و کشتی ها تنها بر عهده فانتوم ها قرار داشت اما این در حالی است که درصورت درست فرض کردن ادعای آمریکایی ها آن ها هواپیمای مورد نظر را F14 تشخیص داده بودند و از طرفی به گفته کاپیتان دیوید کارلسون همکار راجرز هواپیمای ایرانی در آن زمان در حال اوج گیری بود و در ارتفاعی بیش از 7,000 پا قرار داشت...

این ابهامات همچنان بی پاسخ مانده است مانند نگاه های آن کودک در اولین و آخرین پرواز زندگیش ... ابهاماتی که توجه به ان ها غم انگیز است؛ پس چه بهتر که همچنان از دید دوربین های (ناوهای) غربی به وقایع نگاه کنیم .... از لنز دوربینهایی که بجای مکر و دروغ، داستان خوش و قهرمانانه فرمانده ناو امریکایی را بیان می کنند...